Mistrzowie Rogoźna Wlkp. cz.1

 Według posiadanych przeze mnie źródeł pierwsze mistrzostwa Rogoźna odbyły się na przełomie lat 1973/74.  Mistrzem zostawał zawodnik, który w trzech turniejach (jesień - zima - wiosna) zgromadzi najwięcej punktów. Co ciekawe formuła ta jest stosowana obecnie, choć przez pewien okres czasu grano turnieje długofalowe trwające od jesieni do wiosny. Grano wtedy partie dłuższym tempem i spotykano się raz lub dwa razy w tygodniu w zależności od liczby uczestników.
 
  Lista zwycięzców przedstawia się następująco :

I -       1974 -   Kazimierz Nowicki

II -      1975 -   Julian Pajączkowski

III -     1976 -   Kazimierz Nowicki

IV -     1977 -   Julian Pajączkowski

V -      1978 -   Julian Pajączkowski

VI -     1979 -   Bogdan Dahlke

VII -    1980 -   Kazimierz Nowicki

VIII -   1981 -   Kazimierz Nowicki

IX -      1982 -   Bogdan Dahlke

X -       1983 -   Bogdan Dahlke

XI -      1984 -  Juliusz Noga

XII -     1985 -  Kazimierz Nowicki

XIII -    1986 -  Bogdan Dahlke

XIV -    1987 -  Piotr Czarnecki

XV -     1988 -  Tomasz Dahlke

XVI -    1989 -  Bogdan Dahlke

XVII -   1990-   Bogdan Dahlke

XVIII -  1991-  Maciej Wałkowski 

XIX -    1992 -  Henryk Abraham

XX -     1993 -  Bogdan Dahlke

XXI -   1994 -  Henryk Abraham

XXII -  1995 - Henryk Abraham

XXIII - 1996 - Bogdan Dahlke

XXIV  -1997 - Bogdan Dahlke

XXV -   1998 - Henryk Abraham

XXVI -  1999 - Bogdan Dahlke

XXVII - 2000 - Bogdan Dahlke

Ciąg dalszy w przygotowaniu. 

   

  

Porcja historii

  Od dłuższego czasu miałem zamiar napisać coś więcej o historii szachów w Rogoźnie jednak moja dokumentacja jest raczej skromna i zaczyna się od około roku 2005. Dzięki uprzejmości RCK pozyskałem jednak większą ilość druków, wyników, ciekawych rękopisów, zapisów partii itd. które mam zamiar sensownie podsumować i opublikować na tym blogu.
 
   Niestety całość (choć zachowana w zadowalającym stanie) jest niepełna i mocno ubolewam nad faktem, iż nie zawiera ona zbyt wiele na temat początków zorganizowanych rozgrywek szachowych w moim mieście. Być może zeszyty z notatkami są w posiadaniu rąk prywatnych i uda mi się dotrzeć przynajmniej do części z nich.

  Pracownicy Centrum Kultury w Rogoźnie zaoferowali chęć pomocy i dostęp do zdjęć a także wyrazili opinię, iż warto się zastanowić nad połączeniem przyszłych wpisów w jedną wspólną całość w postaci książki. Na tą chwilę uważam jednak, że ilość posiadanych materiałów wystarczyć może jedynie do albumu czy biuletynu lub innej niezbyt obszernej formy. Faktem jest jednak, że takie opracowanie może posłużyć jako baza dla historyków, którzy zapragną spisać np. historię wielkopolskich szachów i wypełnią nią lukę w tym regionie.

Majowe granie w Rogoźnie

   Jak co roku 1 maja z okazji 3 maja rozrywany jest turniej szachowy o tempie 15 minut dla zawodnika na dystansie 9 rund.  Nie jest tajemnicą, że turniej ten dla wielu graczy stanowi przetarcie przed poważniejszymi imprezami odbywającymi się dwa dni później. Do gry przystąpiło ostatecznie 29 entuzjastów królewskiej gry. Po bardzo zaciętej i ciekawej rywalizacji zwyciężył Piotr Szybowicz z Szubina, drugą pozycję wywalczył Piotr Konieczyński ze Żnina. Ja natomiast (pomimo dość słabej gry) uplasowałem się na trzecim miejscu.

   Jest to dla mnie bardzo dobry wynik, choć nie ukrywam, że ilość niewymuszonych błędów w sytuacjach gdy miałem dużo czasu do namysłu nie napawa optymizmem. Po raz kolejny musiałem przyjmować remis w wygranych końcówkach, gdyż nie miałem pomysłu jak wycisnąć wygraną. Cieszy mnie natomiast, że byłem wstanie konkurować pod względem taktycznym z graczami znacznie wyżej notowanymi niż ja.

   Na uwagę zasługuje świetna postawa Tadeusza Krauze, który wskoczył do pierwszej szóstki posiadając 27 nr startowy. Miło też widzieć, że 1/3 graczy stanowili juniorzy.

   

 
   Powyżej nagroda za trzecie miejsce, poniżej zaś diagram z pozycją z mojej ostatniej partii w której nastąpiło c3-c2 z nieuniknionym matem.



   W klasyfikacji na najlepszego szachistę Rogoźna w roku 2019 powiększyłem przewagę do 1,5 pkt nad nad drugim zawodnikiem zachowując tym samym realną szansę na tytuł mistrzowski.

   Po zawodach udało mi się załatwić pewną sprawę związaną z miejscowymi szachami. Szczegóły wkrótce :)